Za tydzień rozpoczyna się kolejna edycja szkolenia „Jak zostać psychoterapeutą”. Prowadzę ostatnie rozmowy kwalifikacyjne, zostały ostatnie wolne miejsca. Na chętnych do tej edycji czekamy tylko do końca października – zapraszamy! Zapisy na bezpłatną -konsultację w sekretariacie Pracowni Terapii i Rozwoju – telefon 22 468 00 65.
Niedawno założyliśmy stronę http://jakzostacpsychoterapeuta.pl/. Będzie ona docelowo internetowym rozwinięciem naszej „pracownianej”, a w szczególności mojej idei podstawowego szkolenia psychoterapeutów. Tymczasem opracowałam odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące szkolenia w zawodzie psychoterapeuty. Oto one:
- Kto może zostać psychoterapeutą?
Teoretycznie każdy. Obecnie w Polsce nie ma ustawy o zawodzie psychoterapeuty, więc każdy może nim być niezależnie od wykształcenia i doświadczenia. Jednak w praktyce, ten kto chce uprawiać ten zawód w zgodzie ze standardami etycznymi, powinien skończyć studia magisterskie oraz podyplomowe co najmniej czteroletnie szkolenie. - Ile trwa szkolenie terapeutyczne?
Szkolenie w zawodzie terapeuty oznacza ukończenie magisterskich studiów wyższych (5 lat) i pełnego, co najmniej czteroletniego szkolenia. Na ogół mija kolejnych kilka lat, zanim psychoterapeuta zdobędzie kompetencje do uzyskania certyfikatu psychoterapeutycznego. - Co to jest certyfikat psychoterapeutyczny?
Jest to potwierdzenie kompetencji do samodzielnego prowadzenia psychoterapii w oparciu o wnikliwą weryfikację tych kompetencji. Godnych zaufania certyfikatów udzielają niezależne instytucje, które raczej nie szkolą, lecz sprawdzają wiedzę i umiejętności psychoterapeutów, a następnie ich rekomendują jako profesjonalistów. Do najważniejszych tego rodzaju instytucji w Polsce należą: Polskie Towarzystwo Psychologiczne, Polskie Towarzystwo Psychiatryczne, Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychoanalitycznej, Polskie Towarzystwo Psychoanalityczne. Każde z nich określa nieco inne wymogi podstawowe, jakie musi spełniać osoba ubiegająca się o certyfikat. - Na jakim etapie szkolenia można zacząć przyjmować pacjentów?
Większość instytucji prowadzących pełne szkolenia psychoterapeutyczne oczekuje, że ich uczestnicy będą mieli kontakt z pacjentami. Nie oznacza to koniecznie prowadzenia psychoterapii, może to być innego rodzaju kontakt w ramach obszaru pomagania psychologicznego. Wydaje się, że najwcześniejszym momentem, kiedy można zacząć pracować terapeutycznie z pacjentami jest początek pełnego szkolenia, pod warunkiem, iż praca ta toczy się pod ścisłą superwizją. - Co to jest superwizja?
Superwizja jest rodzajem nadzoru merytorycznego na pracą psychoterapeuty. Zwykle prowadzi ją bardziej lub co najmniej tak samo doświadczony psychoterapeuta, który ma do tego potwierdzone kompetencje (certyfikat superwizorski, aplikację superwizorską). Certyfikatów superwizorskich udzielają te same instytucje, co certyfikatów psychoterapeutycznych. Korzystanie z superwizji jest obowiązkiem etycznym każdego psychoterapeuty w ciągu całego życia zawodowego. - Dlaczego po studiach nie mogę prowadzić psychoterapii?
Dlatego że żadne studia, także psychologiczne, nie dają kwalifikacji do uprawiania tego zawodu. Stanowią wyłącznie bardzo ważną i niezbędną podstawę do rozpoczęcia szkolenia. Podobnie dzieje się na przykład w przypadku lekarzy i prawników – oni również nie mają kompetencji do pracy lekarza lub radcy prawnego po ukończeniu studiów, muszą je uzupełnić w ramach kilkuletniego podyplomowego szkolenia. - Co może mi dać szkolenie „Jak zostać psychoterapeutą”?
Następujące korzyści:
- Uporządkowanie lub zdobycie realnej wiedzy na temat zawodu psychoterapeuty.
- Kontakt z zespołem doświadczonych psychoterapeutów praktyków w ramach zajęć warsztatowych i zebrań klinicznych.
- Podstawowe teoretyczne i przede wszystkim praktyczne informacje na temat tego, czym się zajmuje psychoterapeuta poprzez słuchanie licznych rozmów o pacjentach i wyjątkach z pracy terapeutycznej w ramach zebrań klinicznych.
- Rozeznanie we własnych zasobach i ograniczeniach do uprawiania zawodu psychoterapeuty.
- Możliwość zdobycia wiedzy niezbędnej do świadomego podjęcia decyzji o podjęciu wysiłku pełnego szkolenia.
- Nawiązanie kontaktu ze środowiskiem psychoterapeutów.
- Podjęcie pierwszych prób nawiązywania kontaktu i prowadzenia rozmowy terapeutycznej w ramach udziału w scenkach symulujących psychoterapię.
- Możliwość aktywnego działania na rzecz przyszłego życia zawodowego jeszcze w czasie studiów.
- Możliwość wnikliwego przeanalizowania swoich możliwości i motywacji, gdy ktoś myśli o dokonaniu dużej zmiany w swoim dotychczasowym życiu zawodowym i zostaniu psychoterapeutą.
